อักษรควบ - วิกิพีเดีย

คำ ควบ กล้ำ ควบ อักษรควบ หรือ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า คำควบกล้ำ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัวเรียงกัน พยัญชนะหลังเป็น ร ล ว ประสมด้วยสระเดียวกัน อ่านออกเสียงพร้อมกันแบ่งได้๒ ชนิด อักษรควบแท้ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัว คำควบกล้ำ พยัญชนะควบกล้ำ ไก่ขี่ควายไปพบผีตาย ก่อนค่ำไปพบเตี่ย พยัญชนะควบกล้ำ พยัญชนะควบกล้ำในภาษาไทยประกอบด้วย พยัญชนะต้น พยัญชนะควบ ร ล ว รูป เสียง รูป เสียง รูป

ควบ อักษรควบ หรือ คำควบกล้ำ คือ คำที่ออกเสียงครั้งละหนึ่งพยางค์ แต่อ่านออกเสียงเหมือนสองพยางค์ คำควบกล้ำจะมีสองชนิด คือ 1 คำควบแท้ คือคำที่มีอักษร ร ล ว อยู่กลางคำ และอ่านพร้อม ๆ กับอักษรนำ