พืชจำพวกหัว-เหง้า – เภสัชกรรมไทย

พืชจำพวกหัว-เหง้า – เภสัชกรรมไทย เหง้า สรรพคุณ ตำรายาไทยใช้ เหง้า มีรสขมขื่นปร่า แช่น้ำดื่ม แก้ร้อนใน บำรุงน้ำนม บำรุงธาตุ ผสมเหง้าไพล เหง้า เหง้า - วิกิพีเดีย เหง้า ขุดถอนโดยใช้เครื่องจักร ใช้แรงงานคนในการตกแต่งเหง้า โดยตัดรากฝอยออกให้หมด เหลือเพียง เหง้า เหง้า 1 general volume_up · ancestor {น } เหง้า 2

เหง้า เหง้าไพลแก่สดและแห้งจะมีรสเผ็ดเล็กน้อย ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกใบเรียงสลับระนาบ ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการใช้เมล็ด แง่ง หรือเหง้า แต่โดยทั่วไปแล้วจะใช้ส่วนของเหง้า

เหง้า เหง้า ชื่อวิทยาศาสตร์: Zingiber montanum Link ex Dietr ) ชื่อวงศ์ ZINGIBERACEAE ชื่ออื่น ว่านไฟ ปูลอย ปูเลย มิ้นสะล่าง ส่วนที่ใช้ ใบ เหง้าสด ต้น ดอก สรรพคุณ ลักษณะทางพฤกษศาสตร์, ไม้ล้มลุก เหง้า หรือ แง่ง เป็นลำต้นใต้ดินที่มักเจริญในแนวขนานกับผิวดิน อาจมีลักษณะกลมแตกติดต่อกันหรือกลมยาว มีข้อและปล้องสั้นๆ มีใบเกล็ด หุ้มตาไว้ ตาอาจแตกแขนงเป็นลำต้นใต้ดิน หรือลำต้นและใบแทงขึ้น